Z pudełka cytatów o miłości.

Kochać kogoś, to jak wprowadzić się do nowego domu. Na początku człowiek zachwyca się tym, co nowe, każdego ranka się dziwi, że to należy do niego, jakby się bał, że w każdej chwili ktoś może wpaść przez drzwi i powiedzieć, że zaszła pomyłka, że wcale nam nie przysługuje takie piękne mieszkanie. Ale z biegiem lat fasada niszczeje, tu i ówdzie drewno pęka i już kocha się ten dom nie za to, jaki jest doskonały, tylko raczej dlatego, że nie jest. Człowiek uczy się jego wszystkich kątów i zakamarków. Jak otwierać drzwi, żeby klucz nie blokował się w zamku, kiedy jest zimno na dworze. Które deski w podłodze się uginają, kiedy się po nich stąpa, i jak otwierać drzwi szafy, żeby nie skrzypiały. To właśnie to, te wszystkie małe tajemnice sprawiają, że to naprawdę jest twój dom.
[Fredrik Backman]

Wiesz, z moją mamą zgadzam się w niewielu, bardzo niewielu sprawach, ale kiedyś powiedziała jedną niesłychanie mądrą rzecz:
Jeśli dwoje ludzi ma być ze sobą, to stanie się tak niezależnie od wszystkiego. A jeśli gdzieś zapisane jest, że nie są dla siebie przeznaczeni, to cokolwiek by się robiło, prędzej czy później się taki związek rozpadnie. Wynika z tego, że nie powinniśmy próbować zawracać kijem Wisły, tylko czasem dać się porwać nurtowi wydarzeń. Co ma być, to będzie. Nie jesteśmy w stanie wszystkiego sobie w życiu ułożyć i zaplanować.
[Jakub Małecki „W odbiciu”]

Niektórym ludziom jest pisane się spotkać. Niezależnie od tego, gdzie się znajdują czy dokąd się wybierają, któregoś dnia na siebie wpadną.
[Claudie Gallay]


– I kochasz ją, tak. Ale nie za bardzo.
– Dlaczego tak mówisz?
– Bo się nie wściekasz, nie szalejesz, nie rozpaczasz! Nie wybiegasz stąd z krzykiem, żeby ja udusić gołymi rękami! Co znaczy, że wasze dusze nie są ze sobą zbyt mocno splątane. I dobrze. Tak mi podpowiada doświadczenie. Trzymaj się z dala od tych, których kochasz za bardzo. Bo to oni cię zabiją. Po to, żeby żyć szczęśliwie na tym świecie, potrzebujesz kobiety, która ma własne życie i tobie też pozwala żyć po swojemu.
[Donna Tartt, ,,Szczygieł”]